Zelfcompassie en uitgestelde rouw

Bij rouw denken we aan wat iedereen eens in zijn of haar leven meemaakt; een geliefd persoon komt te overlijden. De natuurlijke reactie van het lichaam op het verlies is rouw. Maar rouw is zoveel meer dan dat. Ook bij een scheiding, beëindiging van een vriendschap, beëindiging van een familieband, verhuizing, ontslag, kinderen die uit huis gaan, verlies van zelfvertrouwen e.d. is er een rouwproces. Je ervaart de pijn en het verdriet en gaat werken aan jezelf. Wat doet de rouw met je? Kan je het gelijk accepteren of heb je meer tijd daarvoor nodig? En krijg je de tijd daarvoor, gun je jezelf de tijd die daarvoor nodig is?

De één praat graag uren om de rouw te verwerken, de ander verwerkt het verdriet graag in stilte. Welke vorm je ook verkiest, rouw is rouw en heeft tijd nodig om verwerkt te worden.

Er zijn 5 fases om rouw te verwerken:

  • Ontkenning: De waarheid is te pijnlijk om te bevatten
  • Boosheid : Boos zijn op het lot, de artsen, God, de omgeving, de overledene
  • Het gevecht aangaan : Proberen het verlies te verwerken door het gevecht
  • Depressie : De machteloosheid heeft je in zijn greep
  • Aanvaarding :Je kan het een plekje geven

Het is erg moeilijk te zeggen wanneer het rouwproces volledig doorlopen is en wanneer. Dit is voor een ieder verschillend. Het belangrijkste is dat men in staat is om, ondanks het gemis, het leven toch weer volledig op te pakken. En juist daar gaat het weleens mis en ontstaat er uitgestelde of gestagneerde rouw. Het rouwproces is dan niet volledig doorlopen, ergens in het proces is men blijven “hangen” met alle gevolgen van dien. Men komt er dan zelf niet meer uit en blijft slecht/slechter functioneren in het leven.

Gespecialiseerde hulp, zoals Aurelia Coaching en Counseling je  kan bieden, biedt dan uitkomst. Door psychosociale counseling worden de pijnpunten naar boven gebracht, krijg je meer inzicht in je eigen handelen en krijg je zicht op het niet volledig doorlopen rouwproces. Een stukje zelfcompassie mag daarbij niet ontbreken. Door milder naar jezelf te leren kijken en jezelf te accepteren hoe je bent, leer je om begrip te krijgen voor jezelf in de ontstane situatie. En zo aan het oplossen ervan, te gaan werken. Met als doel weer grip te krijgen op jezelf, en je eigen leven weer op te bouwen, ondanks en met het verdriet dat je hebt meegemaakt.